Πως τελειώνεις κάτι που δεν άρχισε ποτέ;;;

 Ξαφνικά μου λείπεις... ξαφνικά σε θέλω αναπάντεχα, αδιαμαρτύρητα, χωρίς βεντετιλίκια... Εγώ και εσύ, μοιάζει ουτοπικό. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη άχρωμη, άυπνη, τόσο κουρασμένη... Κοιτάω τα μάτια μου, όπως είναι καθρεφτισμένα: Μ Ο Υ  Λ Ε Ι Π Ε Ι Σ... μια λέξη φεύγει απ' το στόμα μου.... Θεέ μου, πότε έγινα εγώ ρομαντική;;;;;
  Θέλω να κλάψω, να σπάσω τον καθρέφτη μικρά κομμάτια και να τα μπήξω πάνω στο δέρμα μου, έτσι...από αντίδραση! Να γεμίσει ο κόσμος αίματα και γυαλιά, να σταματήσω να σκέφτομαι, να ΣΕ σκέφτομαι... Όσα γυαλιά και να βάλω πάνω στο σώμα μου, δεν πρόκειται να πονέσω περισσότερο απ' όσο πονάω τώρα...

Καλημέρες με χαμόγελαααααααααααααα!!!!!

when I see you smile, I can face the world... 

Τι είναι πιο δύσκολο να πείς;; Σ'αγαπώ ή σε μισώ;;;;;

 Πείτε με παρανοϊκή,πείτε με τρελή αλλά μη μου πείτε ότι ποτέ δεν αναρωτηθήκατε και δεν δυσκολευτήκατε να πείτε μία από τις δύο παραπάνω φράσεις, πως ξέρεις πότε είναι η σωστή στιγμή , ο κατάλληλος άνθρωπος;;;;;